Rok 1968. Kultura, sztuka, polityka

31.50

Piotr Zwierzchowski, Daria Mazur,
Joanna Szczutkowska (red.)
Bydgoszcz 2019,
ISBN 978-83-8018-270-7,
s. 334, oprawa miękka

do kupienia też w formie elektronicznej: E-BOOK ibuk.plSpis treści

Polski rok 1968 został już gruntownie rozpoznany przez historyków, ale także kulturoznawców, literaturoznawców, teatrologów, muzykologów, filmoznawców, historyków sztuki, itd. Nie oznacza to, że nie można spojrzeć nań jeszcze raz, czasem z innej perspektywy, niekiedy sięgając do nieznanych wcześniej źródeł, przyglądając się także powstającym nieustannie nowym tekstom kultury, które są mu poświęcone. Tradycyjne ujęcia są więc wzbogacone przez nowe fakty, natomiast znane wydarzenia i dzieła czytane w oryginalny sposób, także z odwołaniem do nowych ustaleń szeroko rozumianej humanistyki. Autorzy chcą po raz kolejny podjąć próbę odpowiedzi na pytania o obecność literatury, teatru, filmu w przemianach społecznych, kulturowych i politycznych tamtego okresu, jak również o konsekwencje tych przemian dla interesujących nas dziedzin sztuki.

Opis

Rok 1968 był i pozostał jednym z najważniejszych wydarzeń w polskiej historii minionego stulecia. Zapisał się również jako chwila ważna dla przemian polskiej kultury, w tym dla literatury, teatru i filmu. Nie ulega wątpliwości, że ówczesne wydarzenia polityczne w znaczący sposób odcisnęły się także na kulturze i sztuce. Co więcej, także one, by przywołać niemal już symboliczne Dziady w reżyserii Kazimierza Dejmka, wpłynęły na działania stricte polityczne. Relacje między polityką, kulturą i sztuką są charakterystyczne dla całego PRL-u, ale w roku 1968 wybrzmiewały szczególnie mocno. Ów polski rok 1968 został już gruntownie rozpoznany przez historyków, ale także kulturoznawców, literaturoznawców, teatrologów, muzykologów, filmoznawców, historyków sztuki, itd. Nie oznacza to, że nie można spojrzeć nań jeszcze raz, czasem z innej perspektywy, niekiedy sięgając do nieznanych wcześniej źródeł, przyglądając się także powstającym nieustannie nowym tekstom kultury, które są mu poświęcone. Tradycyjne ujęcia są więc wzbogacone przez nowe fakty, natomiast znane wydarzenia i dzieła czytane w oryginalny sposób, także z odwołaniem do nowych ustaleń szeroko rozumianej humanistyki. Wszystkim autorom, niezależnie od tego, o czym i w jaki sposób piszą, przyświeca cel właśnie humanistyczny: zrozumieć. A że czasem nie jest łatwo zrozumieć działań, emocji, postaw, to przynajmniej warto opisać, zastanowić się, jak kino, literatura i teatr doświadczyły tamtych lat, bo przecież nie o sam rok 1968 chodzi, ale jak się przez to zmieniły, jak później o nim opowiadały. W niniejszej książce chcemy więc po raz kolejny podjąć próbę odpowiedzi na pytania o obecność literatury, teatru, filmu w przemianach społecznych, kulturowych i politycznych tamtego okresu, jak również o konsekwencje tych przemian dla interesujących nas dziedzin sztuki.

(ze wstępu)