Product Description
Duży słownik polsko-arabski służyć może Arabom uczącym się języka polskiego i Polakom studiującym język arabski. Słownik powstawał w trzech etapach. Pierwszym z nich było przygotowanie podstawy leksykalnej obejmującej najczęściej spotykane wyrazy zarówno w języku polskim, jak i arabskim. Wykorzystałem do tego celu materiał opublikowanego w roku 1997 przez Wydawnictwo Naukowe UAM Słownika arabsko-polskiego mojego autorstwa. Na tym etapie zostały poddane korekcie hasła słownika arabsko-polskiego. Drugi etap obejmował dodanie do korpusu słownika nowych haseł i znaczeń znalezionych w źródłach arabskich. Trzeci etap to odniesienia haseł do konkretnych tekstów, co zostało uwzględnione w przypisach. Liczba przypisów nie jest duża, gdyż słownik ma wartość nie tylko naukową, lecz również praktyczną, dlatego wspomnę w tym miejscu, że dla celów leksykograficznych przygotowuję materiał z dużą liczbą przypisów. Wyzwaniem dla leksykologa przygotowującego słownik jest ustalenie granic pól semantycznych polskich i arabskich. Kiedy mamy do czynienia z rzeczownikami oznaczającymi byty konkretne, np. zwierzęta, przedmioty itp., łatwiej jest przypisać wyraz arabski polskiemu, chociaż i tu nie zawsze możemy mieć pewność, że zostanie to wszędzie jednakowo zrozumiane, pola semantyczne wyrazów abstrakcyjnych są znacznie trudniejsze do ustalenia i przypisania. Trudność dla leksykografa stanowi również metodologia, którą powinien uwzględniać podczas prowadzenia pracy – czy ma np. poprawiać nieścisłości języka żywego, czy je rejestrować jako funkcjonujące w języku, czy przez język arabski mamy rozumieć język Koranu, język epok późniejszych, potoczny język z każdego arabskiego regionu, czy tzw. współczesny standardowy język arabski. Większość autorów słowników wydawanych na świecie zakłada mniej lub bardziej milcząco, że jeśli nie ma w tytule mowy, o jaki język arabski chodzi, to mamy do czynienia z wersją współczesną, standardową. Standardowy arabski jest rozumiany przez wszystkich wykształconych Arabów w całym świecie arabskim, dlatego także i ten słownik podaje wersję współczesną i standardową, nie unikając jednak języka klasycznego a niekiedy odnosząc się nawet do form dialektalnych.
Naukowym celem pracy była próba ustalenia relacji znaczeniowych między leksemami polskimi i arabskimi. Mam nadzieję, że na obecnym etapie przygotowania próbę tę można już uznać za udaną i (w założonych ramach) kompletną. Słownik ten jest przeznaczony zarówno dla osób słabo znających obydwa języki, jak i dla profesjonalistów, chociaż jest to pozycja z założenia bardziej naukowa niż praktyczna.
(ze wstępu)
